Η χλώρωση είναι ένας αποχρωματισμός των φύλλων που εκδηλώνεται με κιτρίνισμα και υποδηλώνει μειωμένη φωτοσυνθετική δραστηριότητα του φυτού. Συχνά προκαλείται από ανεπαρκή παροχή θρεπτικών στοιχείων όπως νιτρικά, μολυβδαίνιο, σίδηρο, μαγνήσιο ή μαγγάνιο, τα οποία είναι απαραίτητα για τον σχηματισμό της χλωροφύλλης. Επίσης, ιοί, βακτήρια ή μυκητολογικές προσβολές μπορούν να προκαλέσουν χλώρωση. Είναι σημαντικό να μην συγχέεται η χλώρωση με το φυσικό κιτρίνισμα των φύλλων που συμβαίνει το φθινόπωρο.
Τα χουμικά οξέα είναι ομάδα οργανικών ενώσεων υψηλού μοριακού βάρους που βρίσκονται σε εδάφη πλούσια σε χούμο, στην τύρφη και στον λιγνίτη. Ανήκουν στις χουμικές ουσίες που προκύπτουν από τη σταθερή αποσύνθεση νεκρών οργανισμών. Σε αντίθεση με τα φουλβικά οξέα (που είναι διαλυτά σε όξινα διαλύματα), τα χουμικά οξέα είναι διαλυτά σε βασικά (αλκαλικά) διαλύματα. Διαθέτουν την ικανότητα να δεσμεύουν βαρέα μέταλλα, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα του εδάφους. Χάρη στις ιδιότητές τους, τα χουμικά οξέα αποτελούν σημαντικά συστατικά του εδάφους, συμβάλλοντας στη γονιμότητα και στη βελτίωση της δομής του.
Η χουμοποίηση είναι μια βιολογική διαδικασία σχηματισμού του εδάφους, κατά την οποία η νεκρή οργανική ύλη αποσυντίθεται από μικροοργανισμούς και εδαφικούς οργανισμούς, οδηγώντας στον σχηματισμό χουμικών ουσιών. Αυτή η διαδικασία είναι καθοριστική για τη δημιουργία του χούμου, ενός βασικού συστατικού του υγιούς εδάφους. Κατά τη χουμοποίηση, η οργανική ύλη δεν αποσυντίθεται πλήρως, αλλά μετατρέπεται σε πιο σταθερές ενώσεις με υψηλότερο μοριακό βάρος. Η διαδικασία αυτή λειτουργεί σε συνδυασμό με την ανοργανοποίηση, δηλαδή την απελευθέρωση θρεπτικών στοιχείων από την οργανική ύλη.
Ο χούμος είναι η οργανική ύλη του εδάφους που αποτελείται από νεκρά μέρη φυτών και ζώων και τα προϊόντα της αποσύνθεσής τους. Λόγω της μεγάλης επιφάνειας και των πολλών σημείων δέσμευσής του, ο χούμος παίζει κεντρικό ρόλο ως αποθήκη και πηγή θρεπτικών στοιχείων. Ενισχύει τη γονιμότητα του εδάφους αποθηκεύοντας θρεπτικά συστατικά και καθιστώντας τα διαθέσιμα στα φυτά. Επιπλέον, στηρίζει τη δομή του εδάφους και βελτιώνει τη ρύθμιση του νερού, του αέρα και της θερμότητας μέσα σε αυτό. Ο σχηματισμός του χούμου απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα και περιλαμβάνει στάδια αποσύνθεσης, μετασχηματισμού και σταθεροποίησης. Το επιφανειακό στρώμα του εδάφους (ανώτερο έδαφος) περιέχει συνήθως τα περισσότερα αποθέματα χούμου και αποτελεί βασικό βιότοπο για τους εδαφικούς οργανισμούς.