Πώς να εντοπίσετε και να περιορίσετε τον κίνδυνο εσωτερικών παρασίτων στα βοοειδή;
Τα παράσιτα, τα οποία απαντώνται φυσικά σε όλα τα βοοειδή, είναι επιζήμια για την παραγωγικότητα και την καλή διαβίωση των ζώων. Δεδομένου ότι είναι αδύνατο να εξαλειφθούν πλήρως, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τον κύκλο ανάπτυξής τους προκειμένου να μειώσουμε τον αντίκτυπό τους στο κοπάδι.
Αλλά πρώτα, ας ξεκινήσουμε με τον ορισμό του παρασίτου:
Το παράσιτο είναι ένας οργανισμός που ζει μέσα σε έναν ξενιστή. Εκμεταλλεύεται τον ξενιστή, ως πηγή διατροφής και ενός καταφυγίου ώστε να ζήσει και να αναπαραχθεί.
Υπάρχουν πολλά είδη παρασίτων. Μερικά είναι εξωτερικά (εκτοπαράσιτα), όπως ψείρες, τσιμπούρια, κουνούπια ή ακόμα και μύγες. Εκείνοι που ζουν και εγκαθίστανται στο ζώο. Τα άλλα είναι προφανώς εσωτερικά (ενδοπαράσιτα). Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τα κοκκίδια, τα στρογγύλια και οι πνευμονοσκώληκες.
Στρογγύλια, τα γαστρεντερικά σκουλήκια των βοοειδών:
Στα βοοειδή, είναι σημαντικό να παρακολουθούνται οι μολύνσεις από στρογγύλια καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής των ζώων, ακόμη και αν τα ζώα αποκτούν κάποια ανοσία με την πάροδο του χρόνου. Τα στρογγύλια είναι παράσιτα της πεπτικής οδού. Είναι αναπόφευκτα παρόντα σε όλα τα βοοειδή που έχουν πρόσβαση σε βοσκότοπους. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ο κύκλος ζωής τους εξαρτάται από το εξωτερικό περιβάλλον, το οποίο περιλαμβάνει βόσκηση χόρτου.
Όταν τα βοοειδή εκτατικά ή εντατικά εκτρεφόμενα τρέφονται με φρέσκο γρασίδι, καταναλώνουν μεγάλο αριθμό προνυμφών. Αυτά στη συνέχεια αποικίζουν το πεπτικό σύστημα και αναπαράγονται. Τα αυγά στη συνέχεια εκκενώνονται μέσω των περιττωμάτων, τα οποία επιστρέφουν στο γρασίδι, διαιωνίζοντας έτσι τον κύκλο.
Αν και η μόλυνση νεαρών βοοειδών με παράσιτα είναι αναπόφευκτη, δεν είναι καταστροφική. Είναι σημαντικό για το κοπάδι, τα νεαρά ζώα να αποκτήσουν ανοσία. Από την άλλη, οι πιθανές προσβολές πρέπει να ελέγχονται, ώστε να διασφαλίζεται η ευζωία και η οικονομική βιωσιμότητα της εκμετάλλευσης.
Ποιες είναι οι συνέπειες του παρασιτισμού στα βοοειδή;
Οι συνέπειες ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο του παρασίτου και τη δραστηριότητά του στον ξενιστή. Τα παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν εσωτερική βλάβη, οδηγώντας σε πεπτικά προβλήματα, μειωμένη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και εσωτερική αιμορραγία. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
Γενικότερα, τα παράσιτα αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα των ζώων, καθιστώντας τα πιο ευάλωτα σε άλλες ασθένειες και λιγότερο παραγωγικά. Τα αποτελέσματα είναι απώλεια βάρους, μειωμένη ανάπτυξη και παραγωγή γάλακτος. Όλα αυτά σημαίνουν σημαντική απώλεια εισοδήματος για τους αγρότες.
Το γνωρίζατε; Το κόστος μιας πεπτικής μόλυνσης από στρογγυλοειδείς στα βοοειδή, μπορεί να υπερβαίνει τα 100€/ημέρα ανά ζώο.
Στην πράξη, πώς μπορούμε να αποτρέψουμε τον κίνδυνο παρασίτων στις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι πρόληψης της προσβολής, ή τουλάχιστον περιορισμού της. Πρώτα από όλα, είναι σημαντικό να επιθεωρούνται τακτικά οι βοσκότοποι. Είναι πιο σημαντικό να εναλλάσσεται η βόσκηση στα διάφορα βοσκοτόπια. Η παρασιτική φόρτωση σε ένα βοσκότοπο αυξάνεται με τον αριθμό των βοοειδών ανά στρέμμα, τον χρόνο που δαπανάται στο ίδιο σημείο και τις καιρικές συνθήκες.
Ενώ τα αυγά των παρασίτων απεκκρίνονται μέσω των κοπράνων όλο το χρόνο, η ανάπτυξη των προνυμφών σε εξωτερικούς χώρους συνδέεται άμεσα με τη θερμοκρασία και τις καιρικές συνθήκες. Ανάλογα τον τύπο του παρασίτου, ένα υγρό κλίμα και ένα εύρος θερμοκρασιών από 20 έως 25 βαθμούς Κελσίου μπορεί να επιταχύνει το βιολογικό τους κύκλο των παρασίτων. Αντίθετα, ο ξηρός καιρός και οι χαμηλότερες ή υψηλότερες θερμοκρασίες μπορούν να το επιβραδύνουν.
Για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μόλυνσης, πρέπει να ελεγχθούν διάφοροι παράγοντες:
- Διαχείριση: εναλλαγή βοσκοτόπων, καθαριότητα και συνολική διαχείριση κτιριακών εγκαταστάσεων.
- Τα ζώα: απώλεια βάρους, ξαφνικές αλλαγές στη συμπεριφορά, συχνή διάρροια, αναπνευστικά ή δερματικά προβλήματα είναι όλα σημάδια που μπορεί να υποδηλώνουν υψηλό φορτίο παρασίτων.
- Παρακολούθηση απόδοσης: ο εσωτερικός παρασιτισμός θα επηρεάσει την ανάπτυξη και την παραγωγικότητα των προσβεβλημένων ζώων. Οι μειώσεις στην παραγωγή ή τη γονιμότητα είναι δείκτες που πρέπει να παρακολουθούνται.
Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί ο παρασιτισμός στα βοοειδή;
Πρέπει να επιτευχθεί μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της ανάγκης προώθησης της ανοσίας σε μια αγέλη και του κινδύνου μεγάλων οικονομικών απωλειών εάν το επίπεδο μόλυνσης του κοπαδιού είναι πολύ υψηλό.
Η γενικευμένη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής σε ολόκληρο το κοπάδι έχει αρνητικό αντίκτυπο, καθώς παράγονται ανθεκτικά στελέχη παρασίτων.
Η τακτική επαφή με παράσιτα επιτρέπει στο κοπάδι να αναπτύξει προοδευτική ανοσία. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στα νεότερα ζώα. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να διεξάγεται τακτική ατομική παρακολούθηση και να χρησιμοποιείται συλλογική εκτίμηση του παρασιτικού φορτίου που υπάρχει μέσω κοπροσκοπικών αναλύσεων (αριθμός αυγών κοπράνων).
Αυτός ο εξατομικευμένος έλεγχος είναι γνωστός ως στοχευμένη επιλεκτική θεραπεία (TST).
Το γνωρίζατε; Το TST μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα έως και 1,4 κιλά γάλακτος ανά αγελάδα ανά ημέρα.
Μπορεί επίσης να αξίζει να συμπληρώσετε τα σιτηρέσια των βοοειδών για να αποτρέψετε τον κίνδυνο παρασιτώσεων.
Οι λύσεις που προσφέρει η TIMAC AGRO συμβάλλουν στη βελτίωση της απόδοσης και της ευημερίας των ζώων μας. Οι τεχνολογίες δρουν σε διάφορες παραμέτρους:
– Μειώνουν την κινητικότητα των εντερικών προνυμφών στρογγυλοειδών
– Αποτρέπουν τον κίνδυνο στρες που προκαλείται από τον εσωτερικό παρασιτισμό
– Διατηρούν την απόδοση και την ανάπτυξη των ζώων σε υψηλό επίπεδο
Όλες οι λύσεις της TIMAC AGRO συμβάλλουν στην καλή διαβίωση των ζώων καθώς και στον περιορισμό των οικονομικών απωλειών που προκαλούνται από τα παράσιτα.